Bulamayacaksın

Beni bıraktığın gibi bulamayacaksın...
Bir gün geri döndüğünde bana...
Ellerimde çiçekler olmayacak...
Gözlerim ışıl ışıl parlamayacak...
Yüzümde gamzelerim görülmeyecek...
Sözlerim sana ağır gelecek..
Şarkılar bizi anlatmayacak...
Şiirlerimde sana isyanım olacak...
Yüreğimde sevdam olmayacak...
Nefretim sana,

Dağlar gibi büyüyecek...
İşte gördüğün şu sokaklar,
Sana dar gelecek...
Bu şehir seni istemeyecek...
Güneş doğmayacak gecelerine...
Yıldızlar kaymayacak umutlarına...
Kuşlar eşlik etmeyecek şarkılarına...
Bitkiler çiçek açmayacak baharlarına...
Bulutlar ağlamayacak yalnızlığına...
Ve

Ve hayatında ilk defa ağlayacaksın...
Bir uçurum kenarına oturup,
Benim yokluğumu hissedeceksin...
Seni nasıl sevdiğimi,

İlk defa orada anlayacaksın...
Ve pişmanlığın kapısını defalarca çalıp,
O uçurumdan atlamayı düşüneceksin...
Ama bunu asla yapamayacaksın...
Ömrünü o uçurum kenarında geçirecek...
Yavaş yavaş, sessiz sedasız,

Ölümü bekleyeceksin...
Gözlerinden kanlı yaşlar akacak...
Anılar beynini yavaş yavaş kemirecek...
Günler, saatler, dakikalar geçmeyecek...
Bir gün ölüm elbet gelecek...
Ve beni şiirlerim orada noktalanacak...